De 211de voetbedevaart naar Scherpenheuvel op 21 mei 2022
De 211de voetbedevaart .... en wat eraan voorafging.
Het was lang wachten op de 211de voetbedevaart. Liefst drie jaar. De prijs van een liter Euro95 benzine stijgt boven de 2 euro en de Russen willen militair orde op zaken stellen in Oekraine. Het is al wekenlang droog en de aarde warmt verder op. Juist voor de bedevaart zijn er fikse regenbuien en is mijn regenput zo goed als vol.
Mijn moeder (97jaar) komt te overlijden, we zitten nog in de nasleep van de covid-pandemie, maar er is ook nog steeds de traditie van een voetbedevaart van Boom naar Scherpenheuvel. Op 18 maart kan men vanuit Het Huis van Maria (vroeger De Pelgrim) niet garanderen dat er slaapgelegenheid zou zijn omdat Oekraiense vluchtelingen vele bedden in beslag namen, zodat er beslist wordt om alleen een heentocht te organiseren.
De administratieve molen start op, maar maalt heel traag. Vroeger schreef men een brief naar het gemeentebestuur die, na goedkeuring, antwoordde. Nu gaat dat via een evenementenloket. Inderdaad een voetbedevaart is een evenement, maar is het een optocht of een wandeling? Moeten er ijzeren platen gelegd worden om het evenement te bereiken? Een parkeerplaats aanvragen voor onze camionetten is nu een inname van het openbaar domein geworden. De politie van Scherpenheuvel laat weten dat ze ons zullen begeleiden, maar dat we dit toch best ook via het evenementenloket van Scherpenheuvel melden.
Er zal waarschijnlijk minder bagage zijn, maar toch worden er 3 camionetten bij de firma Forceville gevraagd al is het maar voor de veiligheid. Gunther doktert de bezetting van de wagentjes uit en verkent samen met enkele medewerkers de reisweg.
De labels voor de verzekering van 2020 worden lichtjes herschreven en voor Frans Scheers (jubilaris met 50 bedevaarten) is dat in het goud. De oorkonde van de Broederschap wordt 2 jaar later door schoonschrijver Guido -Frans was zijn leider in de Chiro- geactualiseerd.
Het Vlaams kruis zal tegen een billijke vergoeding voor de verzorging zorgen. In tegenstelling met de chauffeurs van de volgbus hebben zij het moeilijk om erbij te horen. Ze zijn in Tremelo voor het eerst uit hun auto gekomen en hebben alleen een kleine verzorging gehad van Annie die zich mistrapte en viel, gelukkig zonder erg.
Gunther is door ziekte weerhouden en ik trommel Fred op om de camionetten mee op te tuigen. Ze zijn splinternieuw en hebben te brede bagagedragers voor onze waarschuwingsborden. Deze worden nu met Colsonbandjes stevig bevestigd en zullen voor de terugreis uit Scherpenheuvel reeds afgebroken worden (met dank aan de zonen van Bart). Wim leidt nu het veiligheidsteam, dat met Francis een nieuwe kracht krijgt.
Vlotte inschrijving en ruime, ook politieke belangstelling voor de startviering: misschien zijn zij ook op zoek naar de bron, ons thema van dit jaar. Mia trekt de kop en we hebben elkaar heel wat te vertellen, maar toch is er ook ruimte voor stilte tijdens het gebed zodat voor Swa en Tony de tocht ook aangenaam verloopt. Kris loodst als een ervaren gids de volgbus door de moeilijk te volgen stukken. De camionetten zijn een baken voor de hulpverleners.
De rustplaatsen zijn ons nog steeds goed gezind en worden reeds voor volgend jaar geboekt.
Juist voor Keerbergen begint mijn zwanenzang maar ik wil de start met onze muziekkapel niet missen en stap dapper verder naar Tremelo.
Onze kapelmeester Gunter is blij verrast dat er na 2 jaar afwezigheid een degelijke respons komt op zijn vraag om muzikanten. Tijdens de viering van de jubilarissen Sylvain (25 bedevaarten) en Frans zullen zij weer in een double digit bezetting spelen. De eerste noot was er bonk op, of op die ernaast (ik ben geen kenner), maar de muzikanten hebben elkaar beloofd om tegen volgend jaar opnieuw een oefenstonde te organiseren.
De volgbus wenkt niet, maar toch stap ik op. Men zegt dat ik enkele bomen gezaagd heb.
In Aarschot verwacht men geen grote groep bedevaarders en de man achter de toog slaat tilt. De fietsers van OKRA Boom Park hebben hier ook hun traditionele stop en wensen ons veel sterkte. Ik hou het nog vol tot bijna in Rillaar, maar dan is het echt gedaan.
Als vaandrig kwijt ik mij nog van mijn taak en tussen rijen belangstellenden en overvolle terrassen worden we verwelkomd door E.H. Van Hilst himself. De welkomstboog op het Isabellaplein is echter te laag om met wapperende vlag te arriveren. Het thuisfront volgt via de lifecam van Scherpenheuvel.
Zegening van Frans en Sylvain met het Mariabeeld in de Basiliek en dan naar de Mariahal voor de viering met huldiging van de jubilarissen. Onze erevoorzitter Cois Sel speldt de medailles op. De viering zelf verloopt wat stroef omdat buiten E.H. Schelstraete alle lectoren vermoeide voetbedevaarders zijn, en de luidspreker achter het orgel werkt niet naar behoren, zodat Jan het soms moeilijk heeft met de begeleiding.
Snel naar de bus die ons (12 ingeschrevenen) naar Boom brengt. De andere bedevaarders worden door familieleden of vrienden thuisgebracht. De camionetten raken ook veilig thuis via de autostrade en worden zondagmorgen zoals afgesproken afgeleverd bij de firma Forceville.
Er waren dit jaar 68 ingeschrevenen en ik schrijf mij na 41 bedevaarten zelf af voor verdere deelname. Ik kwam altijd niet om te bidden maar om een poos bij U te zijn.
Quod scripsi, scripsi.
Omer
Terug naar boven